അങ്ങ് എന്റെ ഭവനത്തിൽ വരുവാൻ എനിക്ക് യോഗ്യതയില്ല. ഒരു വാക്ക് ഉച്ചരിച്ചാൽ മതി. എൻ്റെ ആത്മാവ് സുഖം പ്രാപിക്കും. – The most beautiful words in the world എന്നാണ്  Michael Sean Winters എന്നൊരു എഴുത്തുകാരൻ അതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. എത്ര ദൂരത്തുനിന്നും അപരനെ സൗഖ്യപ്പെടുത്തുവാൻ പര്യാപ്തമായ ആ പദം എന്തായിരിക്കും – ക്ഷമിച്ചു എന്നൊരു പദമല്ലാതെ പ്രാണനെ പ്രശാന്ത ജലാശയത്തിലേയ്ക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുന്ന ആ പദം ഉച്ചരിക്കുവാൻ മനുഷ്യർ എന്താണിത്ര മടിക്കുന്നത്, വൈകുന്നത്? ലോകം കുറേക്കൂടി മെച്ചപ്പെടേണ്ടതുണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് ഇനിയും ബോധ്യപ്പെട്ടിട്ടില്ലേ? മാന്ത്രിക പദങ്ങളാണ് ബന്ധങ്ങളിൽ നിങ്ങൾ തിരയുന്നതെങ്കിൽ അതിനോളം വിസ്മയം സൃഷ്ടിക്കാനാവുന്ന ഏത് പദമുണ്ടെന്നാണ് നാം കരുതേണ്ടത്?

 

നല്ലതല്ലാത്ത ഒരു ഭൂതകാലത്തിന്റെ നുകത്തിന് താഴെ ഞെരിഞ്ഞമർന്ന ജീവൻ ആ ചൈതന്യത്തോട് ഓരോ മിടിപ്പിലും നിലവിളിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ് : ആ ഒരു പദം കൊണ്ട് ലോകത്തെ സൗഖ്യപ്പെടുത്തുക.

 

പൗലോ കൗലോ മരണാനന്തരവും തന്റെ മക്കളുടെ യശസ്സിനെക്കുറിച്ച് ആകുലപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന കൃഷിക്കാരനായ ഒരച്ഛനെ അവരുടെ ഭാവിയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു മാലാഖയെക്കുറിച്ച് എഴുതുന്നുണ്ട്. അയാൾക്ക് രണ്ടു മക്കളായിരുന്നു. ഒരാൾ ഇതിനകം കവിയെന്ന് പേരെടുത്ത മകനായിരുന്നു. മറ്റൊരാൾ റോമൻ ഭരണകൂടത്തിലെ ഒരു സൈനികനും.

 

ഒരു മൈതാനത്തിലാണ് അവർ.വലിയൊരു ജനാവലി മുട്ടിന്മേൽ നിന്ന് എന്തോ ചില വരികൾ ഏറ്റ്ചൊല്ലുന്നുണ്ട്. നിൻ്റെ മകൻ്റെ വരികളാണ് അവർ ആവർത്തിക്കുന്നത്.

 

എൻ്റെ കവിയായ മകൻ, അവനിലൂടെ എനിക്ക് തുടർച്ചയുണ്ടാകുന്നു. മാലാഖ…